Gdzie pływać skuterem wodnym na południu Polski. Na południu Polski jest zdecydowanie mniej miejsc do pływania na silnikach spalinowych. Możemy to robić na Wiśle, np. w okolicach Krakowa. Na Jeziorze Rożnowskim, oddalonym około 100 km od stolicy Małopolski, czy w Znamirowicach, gdzie możemy dodatkowo skorzystać z bogatej bazy Kretowiny to malownicza miejscowość wypoczynkowa pośród pól, łąk i lasów. Nieskażone cywilizacją środowisko naturalne na każdym kroku ukazuje perełki przyrody. Lasy pełne zwierzyny i grzybów oraz jezioro Narie, czynią z tego terenu wymarzone miejsce do spędzenia wolnego czasu i wypoczynku. Na półwyspie kretowińskim znajdują Mazury – ziemia tysiąca jezior. To region pełen dzikiej natury, przepięknych krajobrazów, zabytków historycznych i doskonałych warunków do aktywnego wypoczynku. Od wieków przyciąga tłumy turystów spragnionych spokoju, ciszy i bliskości natury. Niezależnie od pory roku, Mazury mają do zaoferowania wiele atrakcji, które zadowolą nawet najbardziej wymagających. Głównym Droga wodna z Warszawy na Mazury coraz bliżej. 8 października 2019 r. w Piszu odbyła się konferencja prasowa Wód Polskich – Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Białymstoku, które reprezentował Dyrektor Mirosław Markowski. Podczas spotkania z mediami poinformowano, że budowa stopnia wodnego w Piszu na rzece Pisie weszła w Piękny Dom na wodzie Mazury NOWOŚĆ 2021!!! i Ryn – Book overnatting til ekstra gode priser! 28 gjesteomtaler og 33 bilder finner du på Booking.com. W tym roku majówka minęła jeszcze pod znakiem obostrzeń, ale czerwcowy weekend jest zupełnie inny - działają miejsca noclegowe i liczne atrakcje, a na zewnątrz nie trzeba zasłaniać ust i nosa. Wielu Polaków na miejsce wypoczynku wybrało Mazury, ale w popularnych miejscowościach nie ma tam aż takich tłumów jak np. w Zakopanem. . Znaki kardynalne na wodzie (bojki) Żeglarze niejednokrotnie natrafiają na znaki kardynalne na wodzie, które są jedną z grup znaków nawigacyjnych. Czarterując jacht oczywiście natknąć się na bojki można zarówno na trasie śródlądowej, jak i na morskim akwenie. W tym artykule postaramy się omówić najważniejsze typy znaków kardynalnych oraz przedstawić sposoby na ich względnie łatwe i intuicyjne to są znaki kardynalne?Zasadniczo znaki kardynalne są zbiorem 4 znaków, które określają cztery główne kierunki geograficzne świata, mianowicie północ, południe, wschód oraz zachód. Ogólnie rzecz biorąc, znak kardynalny ukazuje nam, z której strony należy okrążyć daną bojkę w kontekście układu geograficznego. Innymi słowy, znak kardynalny południowy mijamy od strony południowej, znak kardynalny północny od strony północnej, i tal dalej. Główną funkcją znaków kardynalnych jest zasygnalizowanie zagrożenia istniejącego w kierunku przeciwnym do tego, jaki wskazuje znak. Czasami jednak mamy do czynienia z sytuacją, kiedy to bojki służą do odseparowania zamkniętej części są znamienne cechy znaków kardynalnych?Bojki charakteryzują się różnymi specyficznymi elementami. Pierwszym z nich to tak zwany znak szczytowy. Warto podkreślić, że czarne stożki mogą występować w różnych konfiguracjach w zależności od kierunku znaku kardynalnego. Drugim aspektem jest układ kolorystyki znaku. Trzecią nie mniej ważną charakterystyką są światła. W tym przypadku powinniśmy zwrócić uwagę przede wszystkim na liczbę i czas trwania poszczególnych znaków kardynalnychPółnocna bojkaZnak szczytowy w tej sytuacji to 2 czarne stożki ułożone jeden nad drugim czubkami u góry. W północnym znaku kardynalnym zastosowano czarny kolor nad żółtym. Znak ten emanuje białe i rytmiczne światło. Znak emanuje odblaski w takcie migającym. Fachowe oznaczenie rytmu świateł: „quick”.Bojka wschodniaStożki w tym znaku mają bardzo charakterystyczny układ. Jeden z nich skierowano do góry natomiast drugi – do dołu. Wspomniane stożki graniczą podstawami. W tej sytuacji kolor czarny można zauważyć na dwóch rozdzielonych pasach – dolnym i górnym. Rytm charakteryzują światła migające grupowe (3 odblaski w grupie). Angielskie oznaczenie taktu świateł brzmi: „quick” lub „very quick 3”.Bojka zachodniaW przypadku znaku kardynalnego zachodniego mamy znowu do czynienia z dwoma stożkami, które są skierowane do siebie – jeden ku dołowi, natomiast drugi – ku górze. Przywierają one zatem do siebie wierzchołkami. Barwa czarna występuje w tym konkretnym przypadku na środku kolumny. Bojka emituje światła migające grupowe – 9 odblasków w grupie. Rytm migotania określamy po angielsku jako „quick” lub „very quick 9”.Fachowe słownictwo opisujące proste zależności? Sposoby na zapamiętanie znaków kardynalnychPowyższe akapity mogą napawać pewną konsternacją nawet doświadczonych amatorów żeglarstwa. Warto jednak w tym momencie uświadomić sobie, że sposoby na zapamiętanie tychże kardynałek są dziecinnie znaku kardynalnym północnym mamy do czynienia z dwoma stożkami zwróconymi ku górze. Dlaczego? Mianowice na górze mapy mamy zależność jest zauważalna w przypadku bojki południowej. Widzimy w niej dwa stożki skierowane ku dołowi. Zatem znowu na myśl przychodzi nam skojarzenie z klasyczną mapą, w której to południe jest na przypadku bojek wschodniej i zachodniej możemy inspirować się starymi kliszami i stereotypami. Znak kardynalny wschodni określa się potocznie mianem „grubej Rosjanki” – z uwagi na stożki graniczące ze sobą podstawami. W przypadku znaku kardynalnego zachodniego „chudej Francuzki” – dostrzegamy trójkąty, kore przylegają do siebie jedynie swoimi kolorów też nie powinno nastręczać trudności. Czarna barwa powoduje wizualne odchudzenie. Zatem tam, gdzie są szczyty stożków, widzimy kolor czarny. Zatem na przykład w przypadku znaku kardynalnego zachodniego wierzchołki stożków są zwrócone do dołu, zatem czarna barwa wypełnia środek. Przyrzeczenie Ratownika MOPR Dziś w pełni świadomy odpowiedzialności, przyrzekam i słowo honoru dobrowolne składam. Dopóki siły i zdrowie mnie nie opuszczą, bez względu na pogodę w dzień i w nocy, przez okres całego roku, będę niósł pomoc ludziom, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie utraty zdrowia i życia. Gdy zaistnieje potrzeba, rękę pomocną każdemu podam, nikomu nie odmówię profesjonalnej pomocy i wsparcia. Będę rozwijał swój umysł i siłę, aby ratować ludzkie życie. Za swe godło z dumą przyjmuję błękitny krzyż maltański oraz kotwicę ze złotą liną. Mazurskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe będę reprezentował godnie i z honorem. Mazurskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (MOPR) – polska organizacja skupiająca ratowników wodnych na Mazurach. MOPR powstało w dniu 10 lutego 1999 pod nazwą Mazurskiego WOPR (MWOPR) jako połączenie byłych oddziałów WOPR z Giżycka i Węgorzewa. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 14 kwietnia 1999 MWOPR uzyskało osobowość prawną. MWOPR funkcjonowało następnie jako jednostka terenowa WOPR, jednak 10 maja 2009 uchwałą Zarządu WOPR Województwa Warmńsko – Mazurskiego zostało skreślone z listy członków WOPR. Od tamtej pory MWOPR funkcjonowało jako samodzielna organizacja na podstawie decyzji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 lipca 2010. W 2011 roku nastąpiła zmiana nazwy na MOPR, a od 17 stycznia 2013 MOPR funkcjonuje na podstawie Decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych Nr 2/2013 z dnia 17 stycznia 2013 r. wyrażająca zgodę na wykonywanie ratownictwa wodnego przez MOPR „Jesteśmy organizacją zrzeszającą ludzi z pasją, którzy nie są obojętni na krzywdę drugiego człowieka. Naszym powołaniem i misją jest pomoc ludziom, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie utraty życia i zdrowia na wodzie, ale także poza obszarami wodnymi. Pełnimy 24 godzinne dyżury ratownicze na całym szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, a statutowym terenem naszego działania jest obszar całego Kraju.” MOPR jest specjalistycznym stowarzyszeniem o zasięgu ogólnokrajowym, powstałym w dniu 10 lutego 1999. Działalność MOPR jest współfinansowana ze środków Wojewody Warmińsko-Mazurskiego. Mundur wyjściowy i dystynkcje W poprzedniej notce pisaliśmy, że na Wielkich Jeziorach Mazurski działalność pasażerskich przewozów turystycznych dzięki przemianom politycznym i gospodarczym (po 1989 r) - wolny rynek - spowodował powstanie konkurencji dla Żeglugi Mazurskiej... szczycącej się najpotężniejszym taborem pływającym. Posiadająca 10 statków Żegluga Mazurska wprowadziła do nawigacji statek... "jedenasty".Jest nim "NIEGOCIN" - jednostka ta została zakupiona w roku 2006 (metryka poniżej) i po trzy lata z okładem trwającym remoncie... przewozi właśnie swoich pierwszych pasażerów. Podobno z pierwowzoru pozostał "ino dziób"?A zaczęło się tak - wg Waldemara Danielewicza:"Na Odrze i Wiśle przez wiele lat pływały holowniki typu HM 300 przez załogi popularnie nazywane "bombowce" od warkotu ich silników. Ich projekt narodził się w 1953 roku w ówczesnym Biurze Konstrukcji Taboru Rzecznego we Wrocławiu. Była to pierwsza oryginalna dokumentacja holownika z własnym napędem ale sięgnięto w niej także do rozwiązań niemieckich zastosowanych podczas budowy holowników motorowych na Odrę w okresie II Dokumentację ukończono w 1954 roku, a opracował ją zespół w składzie: A. Michalewicz, Z. Pogroszewski i J. Stanisławski. Był(jest bo jeszcze są chyba 3 lub więcej z tej serii) charakteryzujący się małymi gabarytami, lekkością konstrukcji, dużą mocą i małym zanurzeniem. Budowę prototypu zlecono ówczesnej Głogowskiej Stoczni Rzecznej w Głogowie. Otrzymał on numer stoczniowy B1. Przekazanie armatorowi czyli Żegludze na Odrze nastąpiło w kwietniu 1956 r. nazwany został "JAROSŁAW". Po próbach na Odrze i Wiśle zapadła niespodziewanie decyzja aby go przekazać Bydgoskiej Żegludze na Wiśle co nastąpiło we wrześniu 1956 roku. Nowy armator zmienił mu nazwę na "NOTEĆ". Od tej nazwy całą serię nazywano holownikami typu "Noteć". Ogółem w latach 1955 do 1957 zbudowano 20 sztuk tych holowników."*Dwudziestym (ostatnim z tej serii) holownikiem był FROMBORK - wybudowany i przekazany w 1957 r Żegludze jego eksploatacyjnych losów przedstawia poniższa "metryczka":TYP STATKU: holownik ROK I MIEJSCE BUDOWY:1957r.;Głogowska Stocznia Rzeczna, Głogów. B-20 NOŚNOŚĆ:29 t. WYMIARY: m, m, m SILNIKI GŁÓWNE 2 silniki wysokoprężne:. Wola;6 cyl.; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki w Warszawie;moc:300 KM PĘDNIK:2 śruby; PRĘDKOŚĆ:15 km/godz.; ZAŁOGA:5 ludzi PRZEBIEG SŁUŻBY: FROMBORK - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Gdańska, Gdańsk. BZURA - Przedsiębiorstwo Państwowe Bydgoska Żegluga na Wiśle, Bydgoszcz. 1964:BZURA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Bydgoska, Bydgoszcz. 1979: - przebudowa, dwa nowe silniki typu UE 680/193/1; 6 cylindrowe; prod.: Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego, Mielec/Puckie Zakłady Mechaniczne,Puck;moc:330 KM 1995: BZURA - Żegluga Bydgoska Bydgoszcz. 2001: BZURA - Mariusz Gajda, Gdańsk przebudowa na statek pasażerski 66 osób, pływał w Tczewie. 200.: BZURA - Grzegorz Nadolny, Nakło - w Giżycku na slipie w Bazie Remontowej Żeglugi Mazurskiej, armator nieznany.* * - informacje zaczerpnięto ze strony: więc, że był: FROMBORK, była BZURA jest... NIEGOCIN, który jednak ma swojego czerwca 2009 r w giżyckim porcie odbyła się uroczystość, można powiedzieć gala jakiej Giżycko nie widziało - nadania nowej nazwy byłemu już holownikowi... ale o tym w następnym poście. Kapitanie, odbierz swój egzemplarz darmowego ebooka! …bądź bezpieczny na Mazurach! Unikaj kamieni, mielizn i linii energetycznych. Niech twój rejs będzie ciekawy, ekscytujący i bezpieczny. Ściągnij zupełnie za darmo i bez żadnych zobowiązań nasz poradnik bezpieczeństwa. Zebraliśmy w nim wykaz miejsc na mazurskich szlakach, gdzie są: » kamienie, » napowietrzne linie energetyczne. Wszystko zobrazowane mapkami poglądowymi. Od lat sami pływamy po wielkich Jeziorach. Posiłkowaliśmy się nie tylko własnym doświadczeniem, ale także spisem takich miejsc przygotowanym przez Mazurskie WOPR. Miejsca są podane w punktach, dodatkowo przypominamy znaki kardynalne i wodne. Proste przypomnienie, które doświadczonym wiedzę odświeży, a żółtodziobom pomoże bezpiecznie przetrwać pierwszy sezon na Mazurach. E-book jest dostępny tylko dla prenumeratorów naszego newslettera, więc nie czekaj zapisz się i odbierz swój egzemplarz. Weź e-book i zapisz się na newsletter! Wypełnij formularz: Z żeglarskim pozdrowieniem, Maciej Miłosz Bosman i właściciel NAUTIGO Mazurskie Jachty Locja to dział nautyki opisujący wody żeglowne oraz ich oznakowania nawigacyjne z punktu widzenia bezpiecznej i sprawnej żeglugi. Locja dzieli się na śródlądową i morską. Śródlądowe drogi wodne to śródlądowe wody powierzchniowe, na których z uwagi na warunki hydrologiczne oraz istniejące urządzenia wodne możliwy jest przewóz osób i towarów statkami żeglugi śródlądowej. Drogi wodne dzielą się ze względu na kryterium powstania, na: naturalne (rzeki, jeziora) sztuczne (kanały, zalewy) Ze względu na kryterium właściwości: wody płynące, czyli cieki wodne (rzeki, kanały) wody stojące (jeziora, zalewy) Ze względu na obowiązujące przepisy: drogi wodne kategorii I drogi wodne kategorii II Drogi wodne kategorii II zostały określone w załączniku do rozporządzenia ministra infrastruktury w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych (w tym system Wielkich Jezior Mazurskich). Pozostałe drogi wodne uważa się za drogi kategorii I. Szlak żeglowny (farwater) to pasmo na drodze wodnej, na którym może odbywać się bezpiecznie i swobodnie ruch żeglugowy statków o zagłębieniu dozwolonym na danym odcinku drogi wodnej. Na wodach śródlądowych kierunek szlaku jest zgodny z kierunkiem prądu rzeki, a na wodach stojących jest wyznaczany przez rozporządzenie (drogi wodne kategorii II) lub przez właściwego dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej (drogi wodne kategorii I) według kryteriów: z południa na północ, lub ze wschodu na zachód, albo do głównego szlaku żeglownego. Na śródlądziu prawą stronę szlaku oznacza się kolorem czerwonym, a lewą zielonym. Płynięcie w dół oznacza płynięcie zgodnie z kierunkiem szlaku żeglownego (na rzece – od źródła do ujścia). Płynięcie w górę oznacza płynięcie w kierunku odwrotnym do kierunku szlaku żeglownego (na rzece – od ujścia do źródła). Na wodach morskich oraz wewnętrznych wodach morskich odpowiednikiem szlaku żeglownego jest tor wodny. Prowadzi on w kierunku do portu i jest oznakowany odwrotnie niż szlak żeglowny: lewa strona szlaku kolorem czerwonym, a prawa – nieuregulowana Ploso – (głębina) miejsce największej głębokości, które powstaje na zakolu rzeki, przy brzegu wklęsłym (zewnętrznym). Ławica – odsyp śródkorytowy, o podłużnym kształcie, powstaje przez osadzenie i stabilizację materiału niesionego przez rzekę. Przy wyższych stanach wody ławica jest niewidoczna i stanowi płyciznę. Przykosa – ruchome wypłycenie w nurcie rzeki o kształcie trójkątnym, utworzone przez naniesiony piasek i drobny żwir. Przemiał – powstaje w wyniku zbliżających się do siebie przykos lub ławicy. Odsypisko – ma trwały charakter, z reguły porośnięte roślinnością, jedno z najpłytszych miejsc na zakolu. Przymulisko – (trwale utrzymujące się odsypisko). Rzeka uregulowana Ostrogi – wychodzący z brzegu wał, usypany z kamieni, często również obetonowany i wzmocniony palami betonowymi. Ostroga zabezpiecza brzeg przed rozmywaniem, spiętrza wodę, zwiększając głębokość nawigacyjną. Opaska – zabezpiecza brzegi przed rozmyciem. Tama równoległa – zabezpiecza brzeg przed rozmywaniem w miejscach najbardziej narażonych na erozje, wspomaga działanie ostróg. Wał przeciwpowodziowy – przeciwdziała zalaniu terenów zamieszkałych. Czytanie wody Czytanie wody to rozpoznawanie przeszkód na podstawie wyglądu zwierciadła wody. Bystrze – miejsce na rzece, gdzie występuje lokalne przyspieszenie przepływu wody. Może być ono spowodowane zwężeniem koryta rzeki lub przejściem nurtu w głębsze miejsce. Blizna – wąski pas uniesionego lustra wody wzdłuż progu. Wiry – powstają za płytko położonymi przeszkodami takimi jak: kłody, ostrogi, załamania w linii brzegowej, kamienie, itp. Zwara – jest to wir lub zawirowanie, powstaje nad płytko zanurzonymi przeszkodami znajdującymi się z dala od brzegu. Warkocz – drobna łuskowata fala powstaje nad płytkimi miejscami. Jaz Budowla hydrotechniczna wybudowana w poprzek rzeki lub kanału, piętrząca wodę w celu utrzymania stałego poziomu rzeki dla celów żeglugowych lub (w ograniczonym zakresie) zabezpieczenia przed powodzią, zaopatrywania w wodę oraz do celów energetycznych. wyróżniamy dwa rodzaje jazów: stałe i ruchome. Za pomocą jazu ruchomego możemy regulować wysokość lustra wody. Są to przeszkody nie do przejścia, dlatego równolegle często buduje się Komorowa Budowla hydrotechniczna wznoszona na kanałach żeglownych, rzekach (jako fragment jazu) oraz pomiędzy jeziorami. Są one budowane w celu umożliwienia podczas żeglugi pokonywania różnic poziomu wody przez jednostki pływające (np. statki, jachty). Składa się z komory, wrót górnych i dolnych oraz przepustów wody, dzięki którym woda jest wpuszczana lub wypuszczana. Śluzowanie polega na tym, że jednostka wpływa do komory przez jedne z wrót, przy drugich wrotach zamkniętych. Otwarte wrota następnie są zamykane i woda, w zależności od potrzeby, jest napuszczana do komory lub z niej wypuszczana. Po wyrównaniu się poziomów w komorze i kanale wylotowym otwarte zostają wrota i jednostka wypływa z komory. W śluzie zawsze cumujemy nabiegowo, żeby np. nie zawisnąć na cumach kiedy woda zostanie ten służy do regulacji ruchu statków wodnych poruszających się po wodach śródlądowych. Podstawą prawną jest: Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych. Znaki żeglugowe dzielą się na kilka grup: znaki zakazu; znaki nakazu; znaki ograniczenia; znaki zalecenia; znaki informacyjne. ZNAKI ŻEGLUGOWE ZAKAZU Zakaz przejścia Zakaz wyprzedzania Zakaz wyprzedzania (dotyczy zestawów) Zakaz mijania i wyprzedzania Zakaz postoju (na kotwicy lub na cumach przy brzegu) A. Zakaz postoju na szerokości określonej na znaku w metrach (od znaku) A. 6 Zakaz kotwiczenia, wleczenia kotwicy, łańcucha lub liny A. 7 Zakaz cumowania do brzegu A. 8 Zakaz zawracania A. 9 Zakaz wytwarzania fali A. 10 Zakaz przejścia poza skrajnią określoną tablicami (pod mostem, przez jaz) A. 11 Zakaz przejścia – przygotować się do wejścia lub przejścia A. 12 Zakaz ruchu statków o napędzie mechanicznym A. 13 Zakaz ruchu statków używanych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji A. 14 Zakaz uprawiania narciarstwa wodnego oraz holowania statków powietrznych za statkiem A. 15 Zakaz ruchu statków żaglowych A. 16 Zakaz ruchu statków, które nie są statkami o napędzie mechanicznym i żaglowym A. 17 Zakaz pływania na desce z żaglem A. 18 Koniec strefy, w której małe statki używane wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji mogły rozwijać duże prędkości A. 19 Zakaz wodowania i wciągania statków na brzeg A. 20 Zakaz ruchów skuterów wodnych ZNAKI ŻEGLUGOWE NAKAZU B. 1 Nakaz ruchu w kierunku wskazanym przez znak B. 2a Nakaz skierowania statku na tę stronę szlaku żeglownego, która leży z lewej strony burty B. 2b Nakaz skierowania statku na tę stronę szlaku żeglownego, która leży z prawej strony burty B. 3a Nakaz trzymania się tej strony szlaku żeglownego, która leży z lewej burty B. 3b Nakaz trzymania się tej strony szlaku żeglownego, która leży z prawej burty B. 4a Nakaz przejścia na tę stronę szlaku żeglownego, która leży z lewej strony burty B. 4b Nakaz przejścia na tę stronę szlaku żeglownego, która leży z prawej strony burty B. 5 Nakaz zatrzymania statku w warunkach określonych przepisami B. 6 Nakaz nieprzekraczania podanej na znaku prędkości w km/h B. 7 Nakaz nadania sygnału dźwiękowego B. 8 Nakaz zachowania szczególnej ostrożności B. 9a Nakaz zachowania szczególnej ostrożności. Wejście na główną drogę dozwolone, gdy nie zmusi to statku na tej drodze do zmiany kursu lub prędkości B. 9b Nakaz zachowania szczególnej ostrożności przy przecinaniu głównej drogi wodnej, które może mieć miejsce gdy nie zmusza to statków do zmiany kursu lub prędkości B. 10 Nakaz zmiany kursu lub prędkości przez statki idące główną drogą wodną w sytuacjach, gdy z portu lub z bocznej drogi wodnej wychodzą statki B. 11a Nakaz prowadzenia nasłuchu radiotelefonicznego B. 11b Nakaz prowadzenia nasłuchu radiotelefonicznego na wskazanym kanale ZNAKI ŻEGLUGOWE OGRANICZENIA C. 1 Ograniczona głębokość C. 2 Ograniczona wysokość prześwitu nad zwierciadłem wody C. 3 Ograniczona szerokość szlaku lub kanału żeglownego C. 4 Inne ograniczenia ruchu żeglugowego – należy się z nimi zapoznać. C. 5 Granica szlaku żeglownego oddalona od prawego (lewego) brzegu w metrach, podanych liczbą na znaku. Statki powinny przechodzić w odległości większej. ZNAKI ŻEGLUGOWE ZALECENIA D. 1a Zalecenie przejścia w obydwu kierunkach D. 1b Zalecenie przejścia w jednym kierunku (przejście z przeciwnego kierunku zabronione) D. 2 Zalecenie trzymania się we wskazanym obszarze D. 3 Zalecenie przejścia w kierunku określonym strzałką lub w nocy w kierunku światła izofazowego ZNAKI ŻEGLUGOWE INFORMACYJNE E. 1 Zezwolenie przejścia (znak ogólny) E. 2 Wskazanie linii napowietrznej nad drogą wodną (liczba w prawym dolnym rogu oznacza wysokość linii napowietrznej nad poziomem najwyższej wody żeglownej) E. 3 Jaz w bliskiej odległości E. 4a Prom na uwięzi E. 4b Prom przemieszczający się swobodnie E. 5 Zezwolenie na postój (na kotwicy lub na cumach przy brzegu) E. 6 Zezwolenie na postój na kotwicy i wleczenie kotwicy, łańcucha lub liny E. 7 Zezwolenie na cumowanie do brzegu E. 8 Wskazanie miejsca do zawracania E. 11 Koniec obowiązywania zakazu lub nakazu albo ograniczenia – obowiązuje tylko w jednym kierunku ruchu żeglugowego E. 13 Miejsce poboru wody pitnej E. 14 Miejsce, w którym można korzystać z telefonu E. 15 Zezwolenie na ruch żeglugowy statków o napędzie mechanicznym E. 16 Zezwolenie na ruch żeglugowy statków używanych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji E. 17 Zezwolenie na uprawianie narciarstwa wodnego oraz holowanie statków powietrznych za statkiem E. 18 Zezwolenie na ruch statków żaglowych E. 19 Zezwolenie na ruch statków o napędzie wiosłowym E. 20 Zezwolenie na pływanie na desce z żaglem E. 21 Zezwolenie na ruch małych statków sportowych i turystycznych z dużą prędkością E. 22 Zezwolenie na wodowanie i wciąganie statków na brzeg E. 23 Wskazanie kanału radiotelefonicznego, na którym można uzyskać informacje nawigacyjne E. 24 Zezwolenie na ruch skuterów wodnych Oznakowanie granic szlaku żeglownego na śródlądowych drogach wodnych Znaki prawej granicy szlaku żeglownego. Kolor: czerwony. Kształt: pława walcowa, pława lub tyka ze znakiem szczytowym, tyka z wiechą. Znak szczytowy: czerwony walec. Światło*: czerwone rytmiczne. Znaki lewej granicy szlaku żeglownego. Kolor: zielony. Kształt: pława stożkowa, pława lub tyka ze znakiem szczytowym, tyka. Znak szczytowy: zielony stożek. Światło*: zielone rytmiczne. Znaki rozgałęzienia szlaku żeglownego. Kolor: poziome czerwone i zielone pasy. Kształt: pława kulista, pława lub tyka ze znakiem szczytowym. Znak szczytowy: kula z zielonymi i czerwonymi pasami. Światło*: izofazowe lub białe migające w grupach. Znaki brzegowe przebiegu szlaku żeglownego blisko lewego brzegu. Światło*: zielone rytmiczne. Znaki brzegowe przebiegu szlaku żeglownego blisko prawego brzegu. Światło*: czerwone rytmiczne. Znaki na lewym brzegu, wskazujące na przejście szlaku żeglownego od lewego do prawego brzegu. Światło*: żółte rytmiczne przerywane lub błyskowe w grupach z nieparzystą liczbą błysków w grupie, innych niż trzy. Znaki na prawym brzegu, wskazujące na przejście szlaku żeglownego od prawego do lewego brzegu. Światło*: żółte rytmiczne przerywane lub błyskowe w grupach z parzystą liczbą błysków w grupie, innych niż dwa. Przykład stosowania znaków brzegowych Oznakowanie miejsc niebezpiecznych * o ile jest zainstalowane Znaki kardynalne. Światło: białe rytmiczne (o ile jest zainstalowane). Znaki kardynalne informują, z której strony znaku można bezpiecznie przepłynąć. Na przykład północny znak kardynalny informuje, że należy go ominąć od strony północnej. Znaki akwenów zamkniętych dla ruchu żeglugowego Znaki akwenów znaki opisane na poprzednich stronach wynikają z polskiego prawa (wspomniane rozporządzenie w sprawie przepisów żeglugowych). Byłoby jednak uciążliwe, gdyby pływając po morzach w każdym kraju obowiązywało inne oznakowanie. Dlatego ustalono międzynarodowy morski system oznakowania nawigacyjnego – system IALA. Ze względu na różnice w oznakowaniu bocznym podzielono świat na dwa regiony – A i B. Europa, a także Afryka, Australia i większość Azji należą do regionu A. Z systemu IALA A do polskich przepisów dotyczących wód śródlądowych zostały zapożyczone pokazane wcześniej znaki: odosobnionego niebezpieczeństwa, bezpiecznej wody oraz system kardynalny. Oznakowanie boczne w systemie IALA A jest odwrotne niż na polskich szlakach żeglownych, czyli lewa strona szlaku oznaczona jest kolorem czerwonym, a prawa zielonym (tor wodny prowadzi z morza do portu). Z kolei żółte znaki, ze znakiem szczytowym w formie „leżącego” krzyża, to oznakowanie specjalne – określają rejon o specjalnym znaczeniu, opisany w morskich pomocach nawigacyjnych, np.: wysypisko, kabel, rurociąg, czy strefa ćwiczeń żeglarskieBaza przykładowych pytań testowych na egzaminy żeglarskie i motorowodne. Tryb nauki i symulacja egzaminu. Wszystko bezpłatnie do Twojej dyspozycji rejsy, Obozy Żeglarskie i motorowodneOferta obozów żeglarskich, szkoleń, rejsów dla dorosłych, dzieci i młodzieży na Mazurach i Bałtyku. Szkolenia prowadzone przez naszą kadrę instruktorów. Szekla to: flota 40 jachtów, 100 najlepszych na rynku Instruktorów Żeglarstwa, ponad 30 terminów rocznie, ponad 6000 zdanych egzaminów. Nagroda Główna Polskiego Związku Żeglarskiego - Kryształowy Żagiel 2018 w kategorii "Edukator Żeglarstwa".Pozostałe rozdziały

znaki na wodzie mazury